Η χειρουργική ογκολογία αποτελεί μέρος της γενικής χειρουργικής, με επίκεντρο την χειρουργική θεραπεία των όγκων και των επιπλοκών που προκαλούν, όπως η αιμορραγία ή η απόφραξη. Απαιτεί ιδιαίτερη τεχνική και θεωρητική κατάρτιση, ο ιατρός σχεδιάζει και πραγματοποιεί τον τρόπο με τον οποίο ο καρκινοπαθής θα έχει το καλύτερο αποτέλεσμα.

Χάρη στην χειρουργική ογκολογία σε συνδυασμό με άλλες ογκολογικές ειδικότητες ο καρκίνος έχει τη δυνατότητα όχι μόνο βελτίωσης αλλά και ίασης.

Διαφορά  από την απλή χειρουργική
Η χειρουργική ογκολογία αποτελεί μια εξειδικευμένη τέχνη και παρουσιάζει βασικές διαφορές σε σχέση με την απλή χειρουργική. Στηρίζεται σε δύο πυλώνες, την ταυτοποίηση την ακριβή δηλαδή διαπίστωση της φύσης του όγκου και των χαρακτηριστικών του για να καθοριστεί έτσι η πρόγνωση του και την σταδιοποίηση που δείχνει την έκταση της νόσου για να καθορίσει το είδος της επέμβασης.

Τα αποτελέσματα της χειρουργικής ογκολογίας επηρεάζονται από τους εξής παράγοντες:
- Πρόληψη
- Διάγνωση
- Επέμβαση
- Πρόγνωση
- Σταδιοποίηση και παρακολούθηση.

Σύγχρονες τεχνικές χειρουργικής ογκολογίας
Η χειρουργική αφαίρεση όγκων είναι το βασικό κομμάτι της θεραπείας. Η χειρουργική ογκολογία δίνει λύσεις στους όγκους σύμφωνα με την ανατομική τους θέση, όπως όγκος μαστού, ωοθηκών, παχέος εντέρου, στομάχου, ήπατος, παγκρέατος, χοληφόρων,

Άλλα και σύμφωνα με την ιστική προέλευση του καρκινικού κυττάρου όπως τα σαρκώματα που προέρχονται από συνδετικό ιστό.

Οι σύγχρονες τεχνικές που εφαρμόζονται είναι:
- HIPEC - υπέρθερμη ενδοπεριτοναϊκής χημειοθεραπείας σε προχωρημένους όγκους ωοθηκών, στομάχου και περιτόναιου (ψευδομύξωμα και μεσοθυλίωμα)

- PIPAC - λαπαροσκοπική ενδοπεριοναϊκή χημειοθεραπεία σε περιτοναϊκή καρκινομάτωση από διάφορους όγκους

- ILP - μεμονωμένη περιφερική χημειοθεραπεία σε μελανώματα και σαρκώματα των άκρων

- IRE - μη αναστρέψιμη ηλεκτροπόρωση σε όγκους παγκρέατος και χοληφόρων μη εξαιρέσιμους

- RFA - καταστροφή όγκων με ραδιοσυχνότητες σε μεταστάσεις όγκων στο ήπαρ

Μετεγχειρητική πορεία του ασθενούς
Η πρόοδος στην αναισθησιολογία και στην εντατική θεραπεία σε συνδυασμό με την εξέλιξη στην τεχνολογία ιατρικών μηχανημάτων επιτρέπουν τη ριζική εκτομή μεγάλων όγκων από δυσπρόσιτες εντοπίσεις με ελάχιστη επιβάρυνση του οργανισμού όπως στην λαπαροσκοπική και ρομποτική χειρουργική. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, οι ασθενείς με καρκίνο να έχουν καλή έως πολύ καλή ποιότητα ζωής μετά την χειρουργική επέμβαση.

Επειδή ο καρκίνος είναι σχετικός με τα γονίδια και σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι τοπική νόσος, σίγουρα χρειάζεται έλεγχος και παρακολούθηση μετεγχειρητικά για τυχόν υποτροπή του καρκίνου η πιθανότητα εμφάνισης μεταστάσεων. Οι ασθενείς με καρκίνο χρειάζονται συμπληρωματική θεραπεία μετά την χειρουργική επέμβαση δηλαδή χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία ή συνδυασμό και των δύο, άρα σύμφωνα με τον όγκο, την εντόπιση και το στάδιο θα αποφασιστεί το είδος της θεραπείας και η διάρκεια της παρακολούθησης.

Σε κάθε περίπτωση αυτό που πρέπει να τονιστεί είναι ο καρκίνος πάντα αφήνει μια χρονική περίοδο που αν αντιμετωπιστεί σωστά, η θεραπεία του είναι ολοκληρωτική. Στο χρόνο αυτό ο καρκίνος έχει δημιουργηθεί αλλά ο ασθενής είναι ασυμπτωματικός ή χωρίς σοβαρά συμπτώματα. Οι εξετάσεις πρόληψης διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία, το φύλο και το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό.

Η πρόληψη και η έγκαιρη εξειδικευμένη αντιμετώπιση είναι το βασικότερο όπλο ενάντια σε αυτήν την ασθένεια.